Mijn Top 10 slechtste films van 2019

2019 had een paar goede en vermakelijke films, mar was ook weer gevuld met slechte, voorspelbare en saaie films. Door al de
politieke correctheid die in de films worden verwerkt, komen vele films ook wat te veilig over. Het lijkt haast wel alsof filmstudio's geen risico's durven te nemen met hun films. Dit is de lijst met de tien films die mij persoonlijk het meest hebben verveeld of zelfs geïrriteerd dit filmjaar.

10
Terminator: Dark Fate
De Terminator filmserie was na de eerste twee Fils een financieel succes. Sindsdien probeert de filmstudio nieuwe films toe te voegen aan de serie in de hoop weer zo financieel succesvol te worden. Voor deze film brachten ze oude cast en crew leden terug in de hoop voor dit financieel succes, maar door aanpassingen die ze maakte aan het verhaal veranderde ze ook verhaallijnen uit de eerste twee films. Deze film was ook een voorbeeld met te overdreven feminisme waar vrouwen ineens de helden van het verhaal en de filmserie worden.

9
Hellboy
Tegenwoordig zijn er ook teveel reboot en remakes in de filmwereld wat eigenlijk alleen laat zien hoe Hollywood haast geen originele of creatieve ideeën meer heeft om nieuwe films mee te maken. De originele  Hellboy films werden door Guillermo del Toro en de cast nog op een leuke manier neergezet. Bij Dese reboot die terug te zien dat de crew niet wist wat ze met het verhaal moesten doen, waardoor de film zo het ene moment van een duister moment omschakelt naar iets komisch.

8
X-Men: Dark Phoenix
De X-Men serie is een wat rommelige filmserie geworden. In de derde X-men film probeerde ze ook al The Dark Phoenix verhaallijn te gebruiken, maar zonder succes. Vreemd genoeg koos de studio ervoor om de schrijver van het derde deel terug te komen, om eenzelfde soort verhaal opnieuw te schrijven en deze keer kreeg hij ook nog eens de kans om de film zelf te regisseren. Misschien deed de studio dit wetende dat Disney ze zal overnemen en dat ze daarom niet al teveel geld wilde besteden aan deze film. Nu maar hopen dat Marvel en Disney de X-Men serie goed weet te remaken in de toekomst.

7
The Hustle
The Hustle was ook weer een voorbeeld van een reboot waarin ze in eenzelfde soort verhaal een geslachtsverandering ondergaat en de mannelijke personages uit de originele film nu door vrouwelijke personages worden gespeeld. Ze doen dan dingen die andersom moeilijker in actuele films acceptabel zouden worden.

6
Midsommar
Ari Aster maakte met erste film Hereditary vorig jaar oogkwaal een aparte film, maar daar viel het verhaal nog een beetje te volgen. In deze film  was het verhaal echt onduidelijk en leek het meer op een te serieuze remake van The Wicker Man zonder het zo verkeerd geplaatste verhaallijn en acteerwerk van Nicolas Cage dat de film eerder onbedoeld komisch wordt. Als deze film zichzelf niet zo serieus had genomen zou er tenminste nog onbedoeld om gelachen kunnen worden, maar helaas mist de film zelfs dit waardoor voor twee en half uur met een onduidelijk verhaal wordt opgezadeld.

5
Night Hunter
Het is mooi dat mensen proberen hun eigen films te maken, maar een filmstudio of producer zou we een oogje in het zeil moeten houden voor de film wordt uitgebracht in de bioscoop. David Raymond en zijn crew hadden blijkbaar teveel vrijheid gekregen met het bakenvan deze film, waardoor het een rommelige niet te volgen boel geworden is. Met een zo ongecontroleerd of nagekeken script, waardoor de film eerder uitklaar kan worden gehouden. De film had wel een goede cast, maar de meeste van hun kunnen veel beter acteerwerk leveren.

4
Can You Keep a Secret
Een andere probleem in de filmwereld is dat ze veel simpele tienerfilms maken. Vroeger werd er nog wat aandacht en tijd besteed aan het maken van tiener films, maar tegenwoordig lijken filmstudio's zulke films alleen wat goedkoop en simpel te maken in de hoop genoeg tieners naar de bioscoop te lokken om zo aan wat extra geld te komen.

3
The Kitchen
Een langdradige misdaadfilm waar veel onlogische dingen in gebeuren en je ook weinig krijgt uitgelegd. Bij deze film gaven ze beginnende crew leden ook wt te veel vrijheid, waardoor ze met een moeilijk te volgen eindresultaat eindigde.

2
Cats
In de filmwereld proberen ze tegenwoordig alles te verfilmen, maar niet alles valt te verfilmen. Deze versie van Cats is daar een goed voorbeeld van. Cats gebruikt Enke de bekende muziek van de originele musical en stop het in een modern jasje. DE cast draagt aparte digitale kostuums waar eerder om te lachen valt dan dat je ze nog serieus kunt nemen.

1
After
Toen vorig jaar de laatste Fifty Shades film uitkwam dacht ik van die onzin slecht af te zijn. Helaas hebben andere mensen bedacht
om een gelijksoort weken te gaan schrijven, die helaas ook begonnen zijn met de verfilmingen van deze boekenserie. Deze serie heeft hetzelfde niveau van de Fifty Shades serie allen dan op een tiener niveau. Dit laat zien dat niet alle fan ficties verfilmd moeten worden, want meestel is dit alleen een plezier voor de bedenker en schrijver van deze fan fictie.

Dit zijn de tien films die ik kan afraden om te zien. Nu deze lijst af is, hoop ik deze films nu zo snel mogelijk te kunnen vergeten. Ik respecteer het als je wel plezier aan deze films hebt kunnen beleven het afgelopen jaar ieder zo zijn eigen smaakt.

Graag wil ik iedereen weer bedanken voor het lezen en volgen van mij blog reviews van dit jaar. Hoop dat 2020 een goed filmjaar ag worden en wat beter dan 2019.

Mijn Top 10 Beste films van 2019

Het filmjaar is (bijna) weer voorbij. 2019 was een aardig filmjaar, maar er viel wel terug te zien hoe de filmwereld verandert met alle
politieke correctheid die de filmstudio's nu ook in hun films proberen te verwerken. Vroegere werden films meer gemaakt voor vermaak zodat mensen even hun problemen konden vergeten, maar door all de actualiteit en de politieke correctheid die nu ook in films worden verwerkt, neemt het plezier van films wel wat af.
Hier is de lijst et de top 10 films waar ik zelf persoonlijk het meest van heb genoten dit filmjaar.

10
Booksmart
Ondanks dat Booksmart wel een beetje inspeelt op de politieke correctheid laat de film toch ook zien hoe belangrijk het is om het leven niet al te serieus te nemen, want alleen met goede school of werk resultaten in je leven mis je meestal toch het plezier dat je in je leven kunt hebben. Met deze film liet Olivia Wilde zien dat ze ook goed kan regisseren en twee beginnende hoofdrollen brachten ook goede hun rollen als beste vrienden  naar voren in de film.

9
Jojo Rabbit
In deze film weet Taika Waititi goed komedie en drama naast elkaar te zetten. Op een komische manier laat hij ook zien hoe slecht iets als politiek correctheid en bemoeienis  kan zijn, want dit blokkeert vaak de vrijheid van de mens. De film laat ook goed zien dat je iemand niet moet beoordelen voor je de persoon echt kent. Hopelijk weet de jongere beginnende cast na deze film meer door te breken in de filmwereld.

8
Spider-Man: Far from Home
Deze film was wel de komedie en actie film van de zomer van 2019. Het was leuk om Spider-Man door verschillende Europese landen te zien reizen terwijl hij zowel met de problemen van Peter Parker als zijn alter ego Spider-Man moet zien om te gaan. Deze film had verder ook leuk en goede plottwisten. Het was ook leuk om het personage Mysterio eens in een film terug te zien wat ze op een moderne maar toch passende manier hebben wetten te doen.

7
Once Upon a Time... in Hollywood
Deze film was een soort passie project van Quentin Tarantino over de vroegere filmwereld en Holywood for de filmwereld zo politiek correct werd. Zo speelt hij leuk in op hoe de filmwereld aan te veranderen is en hoe het door Ale veranderingen eigenlijk alleen maar wat minder begint te worden. Tarantino heeft zelf ook wat aanpassingen gemaakt aan de werkelijk geschiedenis wat natte zoals in Ingoriuosu Bastard even goed uitpakt, maar zo laat hij wel zien dat hij er gewoon zijn eigen draai aan durft te geven.

6
Marriage Story
Met deze film laten ze ook zien hoe na een gescheiden de bemoeienis van andere zoals scheidingsadvocaten de relatie tussen twee mensen kan doen veranderen alleen in een poging dat de advocaat en zijn client er financieel betere van wordt. Adam Driver en Scarlett Johansson leveren goed en pasende acteerwerk als het scheidende echtpaar.

5
Le Mans '66
In deze film laten ze goed zien hoe de mens zelfstandig steeds minder legaal goed mag of kan doen. Bedrijven proberen mensen steeds meer te sturen om er zelf meer financieel succesvol van te worden. Het is dus mooi om te iemand als Ken Miles daar zijn rug naar toe keerde en geweest dat hij op zijn eigen manier met zijn talenten eigenhandig de dingen voor elkaar probeerde te krijgen.

4
The Irishman

Martin Scorsese laat met deze film zien hoe films vroegre gemaakt konden worden. Deze film is een echte gangster film zoals ze vroegre werden gemaakt zonder rekening te houden met de politieke correctheid die vandaag zelf wel door filmstudio's in hun misdaad films worden verwerkt. In deze film brengt Scorsese ook de talentvolle acteurs Robert De Niro, Al Pacino en Joe Pesci samen. 

3

Joker

Deze film speelt ook goed in op hoe de moderne maatschappij de mensen die door omstandigheden wat anders zijn het lastigere hebben in de wereld. Het is mooi om te zien hoe het Joker personage voor deze groep mensen als symbool kan dienen. Ondanks dat Joker eerder door andere acteurs is neergezet heeft Joaquin Phoenix er met zijn versie er een goede eigen draai een weten te geven. Hij verdient het wel om genomineerd te worden voor een Oscar en eigenlijk oohwle om de Oscar te winnen. 

2

Toy Story 4

Toy Story leek met een trilogie genoeg films te hebben, maar toen het werd aangekondigd dat er een vierde deel zou komen, twijfelde de meeste mensen eraan of dit nodig was. Toen de film eenmaal uitkwam en de mensen het verhaal konden meer krijgen, bleek het toch een waardige film te zijn. DE film heeft namelijk goede leven berichten en adviezen over hoe je sommige dingen in het leven mee kunt maken en je deze dingen met zien te verwerken door het maken van moeilijk keuzes. 

1

Avengers Endgame

Deze film was een goede en mooi afronding van de Avengers saga van de Marvel studios's. Het was bijzonder om te zien hoe ze 23 verschillende losstaande films toch succesvol samen naast elkaar wisten te laten afspelen. Ondanks dat de Marvel studio verder gaat met een vierde fase hebben ze aan deze eerset fase toch een goede vertelling weten te geven. 

 

Dit zijn de tien films die ik kan aanbevelen om eens een keer te zien.

Morgen zal ik mijn lijst met de top 1- slechts films van het jaar online zetten. 2019 was helaas weer gevuld met genoeg mindere en slechte films dan dat ze goede of echt vermakelijke films hadden. 

The Informer

The Informer is een nieuwe misdaad thriller geregisseerd en deels geschreven door Andrea Di Stefano, de regisseur van Escobar: Paradise Lost.

DE FBI vraagt Pete om hulp.

De film gaat over special agent Pete Koslow (Joel Kinnaman), die vast zat in de gevangenis. Als de FBI met zijn hulp informatie over een grote misdadiger van New York probeert te krijgen, moet Pete undercover opnieuw de gevangenis in gaan.
Als er tijdens de geheime missie iets mis gaat, verliest Pete contact met de FBI. Zonder deze steun moet Pete eigenhandig undercover zien te blijven om aan de benodigde informatie te komen en zelf een manier zien te vinden om met de informatie terug bij de FBI te komen.  

Deze film komt wat standaard over met een bekend verhaal over een undercover agent die vast komt te zitten in een gevangenis en eigenhandig een weg uit de gevangenis met zien te vinden. De Al Pacino film The Recruit had ook een soortgelijk verhaal. De film lijkt ook wat op een mindere film versie van de tv-serie Prison Break. In tegenstelling tot andere gelijke verhalen heeft deze film ook geen onverwachte plottwist en komt verder zo al snel wat bekend en als wat langdradig over.

Het acteerwerk komt verder ook niet zo bijzonder over. Joel Kinnaman speelt zijn rol weer op een zelfde manier als hij met zijn meeste rollen in andere films ook speelt. Rosamund Pike speelt een FBI-agent in de film, maar ze kan wel betere acteren dan het acteerwerk dat ze in deze film levert. Deze rol komt eigenlijk meer over als een rol die ze speelt om wat extra geld mee te verdienen. Clive Owen speelt ook een FBI-agent met en hogere functie. Zijn personage komt volgens het verhaal uit Amerika, maar hij blijft toch zijn Engelse accent behouden gedurende de film en komt zo eerder wat ongemakkelijk en ongeloofwaardig over dan als een serieuze FBI-agent.

Ik geef de film als cijfer een:

Jojo Rabbit

Jojo Rabbit is een nieuwe oorlogsdrama komedie geregisseerd, geschreven en deels geproduceerd door Taika Waititi, de regisseur van Hunt for the Wilderpeople en Thor: Ragnarok.

De film speelt zich af in Duitsland waar Adolf Hitler de macht heeft. De jonge Jojo (Roman Griffin Davis) wordt zo opgevoed onder nazi beleid met de propaganda dat Hitler en zijn Derde Rijk de
redders van de wereld zijn en dat het Joodse volk verantwoordelijk is voor de wereldproblemen.

Jojo en zijn denkbeeldige vriend.

Jojo is wat eenzaam en onzeker over zichzelf en durft niet al teveel. Hierom krijgt hij al snel de bijnaam Jojo Rabbit. Door zijn eenzaamheid en zijn hoofd dat gevuld wordt met propaganda ziet Jojo een denkbeeldige versie van Adolf Hitler (Taika Waititi) als zijn denkbeeldige vriend die hem adviseert hoe hij zijn leven moet leven.
Als Jojo ontdekt dat zijn moeder Rosie (Scarlett Johansson) een Joods meisje genaamd Elsa (Thomasin McKenzie) helpt onderduiken bij hun op zolder komt Jojo zo voor een moeilijk keuze te staan. Hij kan zijn eigen moeder en het Joodse meisje aangeven bij het nazi bestuur zoals zijn denkbeeldige vriend hem ook adviseert om te doen, of om zijn moeders geheim ook geheim te houden tot de oorlog voorbij is.

Met deze film laat Taika Waititi goed zien hoe iets zoals propaganda iemand zijn gedachte gang kan doen veranderen en dan helemaal van jonge kinderen. Hij doet dit op een manier waarin hij een goede mix weet te brengen van komedie en drama. Zo heeft de film ook het bericht dat je zelf je eigen keuzes moet zien te maken in je leven zonder de invloed van iemand anders. De film toont ook goed dat je niemand moet beoordelen op hun uiterlijk of geloof, maar eerst de persoon zelf moet leren kennen voor je kunt beoordelen hoe iemand nou eigenlijk is. Taika Waititi heeft de film ook op een respectvolle manier geschreven, maar weet toch de nazi ideeën op een goede manier belachelijk te maken.

De film heeft ook een passende filmset die goed overkomt als Duitsland tijdens het naziregime waar de muren behangen waren en de mensen rondliepen met propaganda om hun leider op een positieve manier neer te zetten. De film laat zo goed zien hoe de propaganda de volgers van Hitler verblinde. De verschrikkelijke dingen die dankzij Hitler gebeurde worden namelijk in de film op een mooie kleurrijke manier neergezet, terwijl het eigenlij om idiote dingen ging.

Het acteerwerk wordt ook goed gedaan in de film. Dit is pas het eerste acteerwerk van Roman Griffin Davis en hij zet zijn rol al op een goede en geloofwaardige manier neer. Ook de andere beginnende acteur Archie Yates zet zijn rol goed neer. De twee jonge acteurs komen leuk samen over. Scarlett Johansson zet ook goed acteerwerk neer als Jojo zijn moeder die ziet hoe haar zoon door de nazi propaganda verandert van levensstijl. Taika Waititi doet het ook komisch als een denkbeeldige versie van Adolf Hitler.

Ik geef de film als cijfer een:

Cats

Cats is een verfilming van de gelijknamige musical. De film is geregisseerd deels geschreven en geproduceerd door Tom Hooper, de regisseur van Les Misérables en The Danish Girl.

Victoria danst tussen
de Jellicles katten. 

In de film ontwaakt de kat genaamd Victoria (Francesca Hayward) tussen de katten stam de Jellicles katten. In de katten wereld wordt jaarlijks gekozen welke kat naar hemelse laag mag afreizen om aan een nieuw katten leven te beginnen. Victoria probeert kans te maken om gekozen te worden, zodat ze aan een nieuwe leven kan beginnen, maar hiervoor moet ze het opnemen tegen vele andere katten.

Deze verfilming van een musical pakt niet zo goed uit voor Tom Hooper zoals het succes dat hij had met de verfilming van de musical Les Misérables. Bij Les Misérables had hij nog een verhaal met personages en een passende filmset om mee te werken. Met Cats heeft hij eigenlijk alleen een filmset waarop verschillende huishoudelijke objecten vergroot opstaan om te tonen hoe groots iets zoals een stoel of kast is voor een kat.
De film heef verder ook niet echt een verhaal behalve dat de katten allemaal proberen gekozen te worden om aan een nieuw katten leven te mogen beginnen. Als kijker krijg je te weinig informatie om te kunnen volgen hoe het verhaal van de film nu precies werkt.
Het enige waarvan valt te genieten zijn het zang en danswerk van de cast, maar om de muziek te horen kun je de muziek ook gewoon op YouTube opzoeken. Zo hoef je niet te proberen om het onduidelijke verhaal te volgen.

Katten in de film.

Zo kun je de dansbewegingen niet zien, maar deze komen ook wat apart over. De gehele cast draagt een speciaal outfit om ze met speciale effecten op katten te laten lijken. Niet hun gehele
lichamen zijn getransformeerd tot katten, want ze behouden wel gewoon hun menselijke handen en voeten. De gezichten van de acteurs lijken ook simpel met een soort Snapchat filter op hun lichamen te zijn geplaatst. De creaties van hoe de personages er in de film uitzien, kan zo soms eerder wat komisch of voor jongere kijkers wat eng overkomen.

Het zang dans en acteerwerk wordt verder wel goed gedaan door de cast, maar door het onduidelijke verhaal en het uiterlijk van hun personages zijn de meeste moeilijk serieus te nemen. De cast bestaat uit bekende acteurs als Judi Dench en Ian McKellen tot artiesten zoals Taylor Swift en Jason Derulo. Het beste acteerwerk wordt geleverd door Idris Elba. Hij speelt de schurk van het verhaal, die zijn concurrentie probeert uit te schakelen om zelf kans te maken om aan een nieuw katten leven te mogen beginnen. Ondanks het onduidelijke verhaal en de belachelijke katten uiterlijk probeert hij zijn rol toch om een serieuze passende manier neer te zetten in de film.

Ik geef de film als cijfer een:

Star Wars: Episode IX - The Rise of Skywalker

Star Wars: Episode IX - The Rise of Skywalker is de nieuwste film uit de Sar Wars serie. Deze film is geregisseerd en deels geschreven en geproduceerd door J. J. Abrams, die ook de zevende Star Wars film heeft geregisseerd.

Rey en de rest.

In de film strijden de overgebleven verzetsstrijders nog steeds tegen de overheersing van The First Order. Geruchten gaan rond dat The Fist Order steun krijgt van een mysterieuze duistere kracht. Rey (Daisy Ridley) en de rest moeten dit zien te onderzoeken voor The First Order te krachtig wordt om nog te stoppen.

J. J. Abrams heeft de moeilijke taak gekregen om de Star Wars trilogie van Disney te beëindigen. Nadat er verschillende regisseurs bezig zijn geweest met de trilogie die niet met dezelfde ideeën bezig waren, is dit voor J. J. Abrams lastiger geworden, want hij moest zien te werken met de aanpassingen die regisseur Rian Johnson heeft gemaakt in het achtste deel. Dat er verschillende mensen aan de nieuwe Star Wars films hebben gewerkt valt terug te zien aan de rommeligheid tussen de films en het ontbreken van een overeenkomende verhaallijn. De rommeligheid van de film valt terug te zien aan hoe de film soms wat bekend en voorspelbaar overkomt. Vele momenten voelen namelijk wat aan als een herhaling van geliefde momenten uit een andere Star Wars film in de hoop dat fans hiervan kunnen genieten. Helaas komen deze momenten eerder wat over als een goedkope imitatie dan een origineel eigen iets. Omdat ze het zo veilig spelen met deze film is er verder ook niet echt spanning. Verder ontbreekt er ook informatie van uitleg over hoe bepaalde dingen zijn gebeurd tussen de zevende, achtste en negende Star Wars films.

De film ziet er gelukkig nog wel goed uit met hoe alles in beeld wordt gebracht, maar ze hebben verder niets bijzonders toegevoegd aan de film wat niet eerder naar voren in gekomen in andere Star Wars films. Alleen nieuwe manier waarop the Force wordt gebruikt, maar hier krijg je verder ook geen uitleg over.

Het acteerwerk wordt nog wel goed gedaan door de cast, maar je kunt wel zien dat de cast ook niet echt meer de energie heeft met het werken aan deze rommelige trilogie. Vele nieuwe personages worden ook alleen voor bepaalde doeleindes gebruikt zonder dat ze verder echt iets doen waardoor je als kijker om ze geeft.

Ik geef de film als cijfer een:

The Dare

The Dare is een nieuwe horror film geregisseerd en deels geschreven door Giles Alderson, de regisseur van World of Darkness.

De gijzelaar met de gevangenen. 

In de film wordt Jay Jackson (Bart Edwards) wakker in een kelder waar hij samen met drie andere mensen vastzit. De vier worden vastgehouden door en gemaskerde gespierde man, die de gevangen dwingt elkaar te pijnigen. De gevangenen moeten zien te ontdekken wat ze met elkaar gemeen hebben en waarom ze gevangen worden gehouden. Ze moeten nu ook een plan zien te bedenken om te kunnen ontsnappen voor hun gijzelaar ze elkaar laat doden of hij dit zelf met ze doet.

Deze film komt al snel over als een nieuwe film uit de Saw filmserie, die dan door fans van deze serie is gemaakt. De film is gevuld met bloederige momenten en puzzels die de personages moeten doorgaan en zien op te lossen. Helaas komen deze situaties al snel als bekend over en dan helemaal bij mensen die bekend zijn met de Saw films. Vergeleken met de Saw films mis je als kijker ook een mysterie rond om de film om je geïnteresseerd in de film te houden. De enige spanning krijg je bij deze film alleen als een personage een domme fout maakt, waardoor er weer iemand dood kan gaan of wordt bezeerd door een ander personage. Als horror fan kun je beter een van de goede Saw films terug kijken.

Het acteerwerk is verder ook niet zo bijzonder, want je krijgt alleen gedurende de film informatie over de personages, maar ze zijn verder niet echt goed uitgewerkt om echt iets om de personages te geven. Door de vele clichés en fouten die ze maken, begin je je eerder aan de personages te irriteren dan dat je echt medelijden met ze krijgt.

Ik geef de film als cijfer een: