The Kid Who Would Be King

The Kid Who Would Be King is een nieuwe familie fantasie avonturen film geregisseerd en geschreven door Joe Cornish, de regisseur van Attack the Block.

De film speelt zich af in de moderne wereld waar de jonge Merlin (Angus Imrie) zich realiseert dat hij vast zit in een jong lichaam. Merlin moet koning Arthur zien te vinden in deze wereld en hem helpen herinneren wie hij is.
Arthur zit in het lichaam van de jonge scholier Alex (Louis Ashbourne Serkis) zonder dat hij weet dat hij voorbestemd is om meer te zijn dan een simpele scholier.

Alex en de jonge Merlin
samen met Alex zijn vrienden.

Wanneer Alex over het mythische zwaard Excalibur struikelt, schiet hem vaag weer te binnen wie hij behoort te zijn.  Alex moet nu zijn schoolvrienden en vijanden zien te overtuigen van wie ze werkelijk zijn samen met de hulp van Merlin. Dit moeten ze zien te doen voordat de kwade tovenares Morgana (Rebecca Ferguson) de aanval opent en zo de toekomst in gevaar kan brengen.

Deze film is alweer de zoveelste verfilming over het verhaal van koning Arthur, maar deze versie is dan meer bedoelt voor een jonger publiek. Jonge kinderen kunnen zich meer aan deze film relateren, omdat de bekende personages in deze film grotendeels door jonge acteurs worden gespeeld. Voor te jonge kijkers kunnen er wel enge dingen naar voren komen in de film, want de kwade tovenares Morgana en haar duistere leger zien er soms wat te eng uit voor jonge kijkers. Oudere kijkers kunnen namelijk eerde de CGI effecten terug herkennen bij deze wezens en zo zien dat ze nep zijn en op een simpele wijze met CGI in de film zijn geplaatst.

Zo zijn de effecten in de film ook plezieriger voor kinderen om naar te kijken, want oudere kijkers kunnen eerder de CGI en green screen effecten in de film terugzien. Ouder kijkers kunnen het dan ook beter bij een andere verfilming van het koning Arthur verhaal houden en deze dan misschien een keer aan de kinderen laten zien.

De cast levert verder goed en passend werk in de film. Louis Ashbourne Serkis de zoon van Andy Serkis zet met deze film zijn eerste hoofdrol goed neer. De rest van de jonge cast zijn verder ook nog beginnende acteurs, maar naar deze film hebben ze wel de kans om groter door te breken in de filmwereld. Angus Imrie zet de rol van een jonge Merlin ook op een leuke manier neer in de film voor een jongere publiek. Voor oudere kijkers neemt Patrick Steward de rol als de oude Merlin even over wat hij op een korte, maar toch ook goede manier even doet. De schurken in de films zijn verder wel wat minder ontwikkeld. Castleden zoals Rebecca Ferguson hebben in hun carrière wel betere rollen gespeeld en lijken deze rollen meer te spelen om een jong publiek te amuseren. Hun rollen bestaan ook meer uit het acteren met hun stemmen, want hun personages zijn verder meer met CGI in de film geplaatst.

Ik geef de film als cijfer een: 

Serenity

Serenity is een nieuwe drama thriller geregisseerd, geschreven en deels geproduceerd door Steven Knight, de regisseur van Locke en Redemption.

De film gaat over Baker Dill (Matthew McConaughey) de kapitein van zijn vissersboot Serenity. Hij verdient geld met het vangen van vis en om toeristen visexcursies te geven.

Karen keert terug in
Baker Dill zijn leven.

Zijn rustige leven verandert wanneer zijn ex-vrouw Karen (Anne Hathaway) weer in zijn leven terugkeert en hem vraagt haar en hun zoon te redden. Karen haar nieuwe man Frank (Jason Clarke) is namelijk een rijke alcoholistische man die haar in zijn dronken tijden mishandelt. Karen vraagt Baker hierom hem mee te nemen met een visexcursie en hem dan dronken te voeren om hem zo uiteindelijk voor de haaien te gooien om hem zo voor dood achter te laten.
Karen haar terugkomst in Baker zijn leven en haar duistere verzoek brengen Baker weer terug naar zijn vroegere leven dat hij probeerde te vergeten. Baker komt zo voor de keuze te staan om zijn ex te helpen en terug te keren naar zijn oude leven of om gewoon door te gaan met zijn nieuwe rustige leven.

Deze film begint als een soort Moby Dick verhaal waar de kapitein van zijn schip een bepaalde vis probeert te vangen wat later verandert wanneer zijn ex terugkeert in zijn leven met het verzoek haar nieuwe partner te vermoorden. Deze verandering van het verhaal maakt de film wat duisterder, maar ook interessanter.
Helaas zit er midden in de film nog een plottwist, die de hele film verandert en er zo voor zorgt dat de film achter het net vist. Deze tweede wending maakt van de interessante, duistere thriller een lichtere Sci-Fi fantasie film.

Serenity is ook de naam van een andere Sci-Fi thriller film uit 2005. Deze Serenity film was het vervolg op de tv-serie Firefly dat na één seizoen al gecancelled werd. In beide films is Serenity de naam van het schip uit de film. In de 2005 versie het ruimteschip en in de 2019 versie het vissersschip.

Ondanks dat je soms de green screen in de film wel terug kunt zien, heeft de film verder wel wat mooie beelden van de boot varend op de zee. Zo bevat de films wat mooie beelden voor fans van schepen, vissen en zeeën.

Het acteerwerk wordt door de meeste van de cast ook goed gedaan. Matthew McConaughey en Anne Hathaway speelde in 2014 ook als samen in de film Interstellar. In deze film spelen de twee ook weer goed samen. Jason Clarke speelt ook goed de schurk van de film. Als kijker krijg je net als de personages ook al snel een hekel aan hem en hoop je eigenlijk wel dat het hoofdpersonage hem voor de haaien weet te gooien, om zo zijn slachtoffers te helpen.

Ik geef de film als cijfer een:

The Hate U Give

The Hate U Give is een nieuwe misdaad drama geregisseerd door George Tillman Jr., de regisseur van Faster en The Longest Ride. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijfster Angie Thomas.

Starr en Khail

De film gaat over het meisje Starr Carter (Amandla Stenberg), die steeds tussen twee verschillende werelden leeft. In Starr haar gezinsleven woont ze met haar gezin samen in Afro-Amerikaanse wijk. Naast haar gezinsleven gaat Starr in haar schoolleven naar een rijke grotendeels blanke privéschool. In beide levens doet ze zich anders voor om bij de rest van de groep te horen.

Starr en Khail worden aangehouden. 

Als Starr haar jeugdvriend Khail (Algee Smith) tegenkomt, gaan ze samen op pad om over hun levens te praten. Wanneer ze dan worden aangehouden door een blanke politieagent en de agent Khail uit paniek neerschiet en Khail dit niet overleefd, is Starr de enige getuige.
Starr haar werelden botsen na deze gebeurtenis, want als Starr als ooggetuige toegeeft dat de agent haar vriend Khail heeft neergeschoten, komt ze bekend te staan als een vriend van een ex-drugsdealer. Dit kan haar perfecte status, schoolleven en familienaam in een slecht daglicht zetten. Als ze aan de andere kant zich stil houdt, kan de Afro-Amerikaanse gemeenschap haar als een lafaard aanzien, die liever zichzelf veilig stelt in plaats van op te komen voor haar eigen gemeenschap.

Deze film speelt goed in op de botsing, maar ook de samenkomst van verschillende culturen. Zo proberen de rijke voornamelijk blanke jongeren van de privéschool in de film straattaal en gebaren te gebruiken om cool over te komen. Wanneer de armere Afro-Amerikaanse personages in straattaal spreken, worden ze juist aangezien als Wannabee gangsters, die waarschijnlijk eerder de criminele wereld in zullen gaan.
De film speelt ook in op de actuele probleem van racisme. De film doet dit bijvoorbeeld met scenes waar het hoofdpersonages meer wordt, ondervraagt over het criminele verleden van haar neergeschoten vriend in plaats van dat er naar het gedrag van de politieagent van het misdrijf wordt gevraagd.   
Ten slotte speelt de film ook goed in op het probleem van mensen die een buiten beentje zijn in hun leven. Mensen die zich zo maar proberen aan te passen aan de rest van een bepaalde groep om erbij te horen, terwijl ze eigenlijk bepaalde dingen soms helemaal niet willen doen.

George Tillman Jr. heeft de scenes van de film ook met twee verschillende kleur thema´s gemaakt. De scenes in de armere Afro-Amerikaanse buurt hebben namelijk een warmere gouden gloed, terwijl de scenes op de rijke privéschool een meer koude blauwe gloed hebben. Met deze verschillende thema´s toont hij goed aan hoe het hoofdpersonages zich voelt tijdens de verschillende scenes.

Het acteerwerk wordt ook goed gedaan in deze film. Amandla Stenberg heeft als actrice meer in tienerfilms gespeeld zoals The Hunger Games en The Darkest MInds. Omdat dit kleinere films waren, kreeg ze verder niet echt de kans om groots naar voren te komen. In deze film krijgt ze eindelijk de kans om te laten zien hoe goed ze kan acteren. Dat doet ze vooral goed in deze film omdat ze hier eigenlijk een soort dubbele rol moet spelen waar haar personage in haar twee verschillende werelden een andere persoonlijkheid heeft.
De rest van de cast levert ook goede en realistisch acteerwerk en helpen zo ook goed mee met het realistische overbrengen van de film en de actuele problemen van botsende en samenkomende culturen. 

Ik geef de film als cijfer een:

The Favourite

The Favourite is een nieuwe historische drama geregisseerd door Yorgos Lanthimos, de regisseur van The Lobster en The Killing of a Sacred Deer.

De film speelt zich af in de 18e eeuw waar Engeland in oorlog is met Frankrijk. In Engeland leeft de royale groep ondanks de oorlog toch nog een feestelijk leven met heerlijk eten en eendenrace wedstrijden.

Koningin Anne en Lady Sarah.

Koningin Anne (Olivia Colman) zit op de troon in Engeland, maar dankzij haar slechte gezondheid heeft haar vriendin Lady Sarah (Rachel Weisz) het voor het zeggen in het land, maar wanneer de nieuwe dienaar Abigail (Emma Stone) het nichtje van Sarah in het paleis van de koningin komt werken, neemt Sarah haar onder haar vleugel.

Abigail verzorgd koningin Anne.

Als Lady Sarah meer nodig is bij de oorlogspolitiek heeft ze minder tijd om er voor koningin Anne te zijn. Abigail vervangt Sarah tijdens deze drukke tijd en zo probeert goed bevriend te raken met de koningin. Abigail hoopt namelijk dat ze zelf zo ook meer politieke invloed kan krijgen over de koningin en haar koninkrijk.

Met deze film hebben regisseur Yorgos Lanthimos en scriptschrijvers Deborah Davis en Tony McNamara een historische drama toch op een vermakelijke manier weten te over te brengen. De drie hoofdrolspelers spelen in de film op een leuke manier met en tegen elkaar in een poging meer macht te krijgen of te behouden. De drie bespelen elkaar namelijk op een leuke manier met elkaar zwakke en sterke punten. Dit gaat dan ten kosten van het vertrouwen en de vriendschap tussen de dames.

Een brede gefilmde scene
uit de film.  

Yorgos Lanthimos heeft de film ook goed en speelse in beeld gebracht. De filmsets en kleding van de cast helpen goed bij het realistisch overbrengen van de tijd waarin de film afspeelt.  Bij scenes die hij via de brede shots in de film heeft gebracht, lijkt het ook alsof de film in een bolle spiegel wordt gereflecteerd. Zo lijkt het center van de film soms meer rond dan echt recht gefilmd, want alle hoeken van deze scenes komen gebogen over.

Het acteerwerk wordt ook goed gedaan in de film. De drie hoofdrolspelers spelen echt op zo´n manier met of tegen elkaar, waardoor je als kijker niet altijd weet of ze elkaar echt gaan helpen of toch stiekem proberen te gebruiken voor hun eigen doeleindes. Olivia Colman zet haar rol ook ondanks haar personage depressief en ziek is toch op een komische manier neer. Zo probeert haar personage haar depressieve gevoelens ook te verbergen achter een komische manier van leven.   
Zo is Olivia Colman ook terecht genomineerd voor de Oscar beste actrice. Emma Stone en Rachel Weisz zijn ook terecht genomineerd voor de Oscar voor beste vrouwelijke bijrol. 

De rest van de cast komt ondanks het werk dat in hun kostuums is gestopt verder niet zo bijzonder over in de film, omdat ze verder niet meer te doen hebben in de film dan een paar kleine rollen te spelen.  

Ik geef de film als cijfer een:

Glass

Glass is de afloop van M. Night Shyamalan zijn verrassing trilogie. Glass is namelijk het 19 jaar latere  vervolg op de film Unbreakable, waar de film Split een verrassing spin-off film van bleek te zijn. 

In de film is bewaker David Dunn (Bruce Willis) met behulp van van zijn bovennatuurlijke  krachten op zoek naar Kevin Wendell Crumb (James McAvoy) een man die een meervoudige persoonlijkheidsstoornis heeft. Kevin heeft namelijk vier jonge cheerleaders ontvoerd, die hij plant aan zijn persoonlijkheid ‘het Beest’ te offeren.

Dr. Staple ondervraagt de drie.

 Als David Kevin eindelijk vindt en de confrontatie aan gaat worden beide opgepakt en vast gezet in een psychische inrichting. Hier ontmoet David zijn oude vijand Elijah Price (Samuel L. Jackson) weer, die ook vast zit in de inrichting. De drie worden in de inrichting onderzocht door Dr. Ellie Staple (Sarah Paulson). Ze probeert te bewijzen dat de drie niet over superkrachten beschikken, maar aan een gezamenlijk psychische stoornis lijden.
Tijdens haar onderzoeken met de drie probeert ze het idee dat ze superkrachten hebben uit hun hoofd te praten. David en Kevin weet ze te laten twijfelen over hun krachten, maar Elijah blijft koppig in zijn verhaal geloven en lijkt zonder dat ze het door heeft bezig te zijn met een eigen plan om zijn ideeën aan de wereld te tonen.

M. Night Shyamalan heeft met deze film zijn verrassing trilogie op een goed en bijzonder manier weten af te sluiten. Voor deze film heeft hij twee verschillende filmstudio's die de rechten van de Unbreakable en Split personages hebben samen gebracht. Dat twee verschillende filmstudio´s samenwerken is wel een bijzonder iets, want meestal zijn filmstudio´s elkaar concurrenten in de filmwereld. Shyamalan heeft deze trilogie ook goed voor 16 jaar geheim gehouden, want pas in de laatste scenes van de film Split leer je dat Split en Unbreakable met elkaar verbonden zijn. 
Helaas gooit Shyamalan halverwege de film wel wat van zijn eigen glazen in, want in de inrichting worden de bovennatuurlijke krachten van de personages in bedwang gehouden. Zo kunnen de personages helaas niet zo sterk naar voren zoals ze in hun eigen film deden. In de scenes buiten de inrichting krijgen ze deze kans gelukkig wel weer, maar de film speelt een lange tijd van de film af in de inrichting. Zo neemt het tempo van de film ook wat af wanneer de personages zich in de inrichting bevinden. 

Het is ook wel handiger als je als kijker de twee voorgaande films gezien hebt. In deze film krijg je wel wat achtergrond informatie over de voorgaande twee films via flashbacks, maar zonder de voorgaande films gezien te hebben kun je enkele details misschien niet helemaal volgen of begrijpen. Shyamalan heeft zelf wat extra details weten toe te voegen aan de drie personages in deze film met behulp van extra flashbacks, maar als je alle films niet gezien hebt, weet je niet welke van de flashbacks nieuw zijn gemaakt voor deze film.

Het acteerwerk wordt ook weer goed gedaan in de film. James McAvoy krijgt met deze film weer de kans om te laten zien hoe goed hij van de verschillende persoonlijkheden van zijn personage kan overspringen. Hij doet dit weer in een snel tempo, maar weet de verschillende personages toch met kleine details uit te werken. Hij doet dit door zijn stem op een bijzondere manier te veranderen door bijvoorbeeld van accenten te wisselen of van een hoge naar een lage stem te gaan. Ook ondanks dat zijn personage in de inrichting in bedwang wordt gehouden, komt hij toch het beste naar voren in de film.
Dit is voor Bruce Willis ook zijn beste acteerwerk sinds een lange tijd. Deze rol lijkt hij namelijk eindelijk weer serieus te nemen in plaatst van dat hij alleen acteerwerk levert om er zo geld mee te verdienen.
Samuel L. Jackson zet ook goed acteerwerk neer, ondanks dat hij grotendeels in de film niets bijzonders doet. Dit komt omdat zijn personages eigenlijk de gehele film achter de schermen werkt zonder dat de andere personages dit weten. Als kijker leer je ook pas op het eind van de film waar hij alle tijd mee bezig was. Zo komt zijn personage eigenlijk pas aan het eind van de film echt goed naar voren.
De rest van de cast levert ook goed acteerwerk, maar hebben verder maar kleine rollen in de film vergeleken de drie hoofdrolspelers. Vele van deze extra personages hebben ook een rol gespeeld in Unbreakable en Split en worden zo gebruikt om de films wat extra aan elkaar te linken in deze trilogie.

Ik geef de film als cijfer een:

Mary Queen of Scots

Mary Queen of Scots is een remake van de gelijknamige film uit 1971. Deze remake is geregisseerd door Josie Rourke, dit is pas de eerste film die ze heeft geregisseerd.

Mary Stuart.

In de film is Mary Stuart (Saoirse Ronan) al op vroege leeftijd weduwe en zo koningin van Frankrijk geworden.
Ondanks haar status besluit Mary om terug te keren naar haar geboorteland Schotland. Omdat Schotland onder de Engelse heerschappij valt, heeft ze hier verder weinig macht. Schotland valt net als Engeland onder de heerschappij van haar nicht koningin Elizabeth I (Margot Robbie).

Koningin Elizabeth I.

Mary en Elizabeth zijn nu beide in strijd om de kroon. Door hun verschillende religie en cultuur worden ze door verschillende edelen, soldaten en priesters gesteund, maar de meeste van deze doen dit meer voor eigen belang. Zo weten beide niet wie ze kunnen vertrouwen.
Mary maakt met haar jongere leeftijd en als ze een kind kan baren wel meer kans op de kroon, maar als ze Elizabeth op deze manier wil verslaan, blijft de vraag.
  
Met deze film probeert Josie Rourke wat Engelse geschiedenis op een interessante manier naar voren te brengen, maar helaas heeft ze een film gemaakt die niet helemaal historische correct is. Er zijn wat aanpassingen aan het geschiedenisverhaal gemaakt in een poging de film wat vermakelijke of spannender te maken. Ondanks deze pogingen komt de film toch wel wat langdradig over.
De film speelt zich af omstreeks 1569, maar is toch gevuld met politieke correctheid, die toen helemaal nog niet echt voor kwamen, zoals homo en vrouwenemancipatie. 

Het beste van de films zijn de film locaties en de kostuums. Deze werken het beste mee met het realistische overbrengen van de film, maar door de niet correcte historische aspecten van de film komt het verhaal verder niet realistisch over. Voor een betere versie van dit verhaal kun je het toch beter bij de originele versie van 1971 houden.

Ondanks dat de cast geen beter acteerwerk levert dan de cast van de 1971 versie, kun je toch wel zien dat de cast hun beste doet. Saoirse Ronan en Margot Robbie zetten goed werk neer als de hoofdrollen van de film. Andere acteurs zoals Jack Lowden, Joe Alywn en David Tennant zetten hun rollen ook goed neer in de film, maar hebben verder niet zo´n grote rol in d film om er iets bijzonders mee te kunnen doen.

Ik geef de film als cijfer een:

Nobody´s Fool

Nobody´s Fool is een nieuwe komedie geregisseerd, geschreven en deels geproduceerd door Tyler Perry regisseur van Madea Goes to Jail en Madea´s Family Reunion.

De film gaat over Danica (Tika Sumpter) een werknemer bij een marketingbedrijf. Ze heeft als een jaar een relatie met een man die ze online heeft ontmoet, maar de twee hebben elkaar nog nooit echt gezien of ontmoet.

Danica en Tanya bij hun moeder.

Wanneer Danica haar moeder Lola (Whoopi Goldberg) Dancia vraagt haar net vrijgelaten zus Tanya (Tiffany Haddish) bij de gevangenis op te halen, leert ze ook dat ze Tanya in huis moet nemen.
Nu de twee zussen samen moeten wonen, botsen ze erg met elkaar. Tanya bemoeit zich ook met Danica haar leven en relatie, waardoor Danica haar leven volledig verandert.
Tanya gaat er namelijk van uit dat Danica haar baas een oogje op haar heeft en dat deze Charlie met wie ze alleen chat en belt een Catfish is. Om haar zus te helpen probeert Tanya dit te bewijzen, maar al haar hulppogingen lijken Danica haar leven alleen maar meer te verpesten.

Tyler Perry heeft deze film binnen tien dagen vastgelegd, wat helaas voor hem goed terug valt te zien. De film komt namelijk rommelig over met een verhaal waar de personages willekeurige dingen doen om zo grappig proberen over te komen.
Helaas lukt het de meeste van de cast niet willekeurig en zonder echt script komisch over te komen. De meeste komedie komt ook over als grappen die alleen een bepaalde groep kunnen begrijpen. De grappen lijken voornamelijk bedacht te zijn door de gezamenlijke cast, waardoor ze zelf de meeste humor als enige ook kunnen begrijpen.
De meeste komedie bestaat dan ook uit drukke humor waar Tiffany Haddish overal snel op een overdreven manier op reageert en verder zit er veel schuine humor in de film.

Doordat de film niet echt een script heeft, komen de acteurs in de film verder ook niet bijzonder over en lijkt het soms alsof ze maar wat doen in een poging grappig over te komen. De leukste rollen in de film worden door acteurs die een kleine cameo in de film hebben zoals Whoopi Goldberg en Chris Rock. Nev Schulman en Max Joseph, de mensen achter de MTV-show Catfish hebben zelfs ook een cameo in de film, waar je ook duidelijk bij terug kunt zien dat ze niet echt een idee hebben wat ze moeten doen in de film.

Ik geef de film als cijfer een:

How to Train Your Dragon: The Hidden World

How to Train Your Dragon: The Hidden World is de nieuwste film van de How to Train Your Dragon filmserie. De film is geregisseerd en deels geschreven en geproduceerd door Dean DeBlois, de regisseur van How to Train Your Dragon 2.

In de film wordt Hiccup (stem van Jay Baruchel) met Astrid (stem van America Ferrera) aan zijn zij het dorpshoofd van Berk. Zijn draak Toothless wordt ook de leider over de andere draken van het dorp.

DE ontdekking van een andere
Night Fury.

Ondanks hun successen wordt de relatie tussen Hiccup en zijn Toothless op de proef gesteld wanneer ze een andere Night Fury draak spotten. Toothless is blijkbaar niet de enige Night Fury draak. Er is een hele verborgen groep Night Fury draken, die in en verborgen wereld leven.
Hiccup en Toothless moeten deze verborgen wereld nu zien te vinden, voordat de tiran Grimmel (stem van F. Murray Abraham) dit doet, want die kan de verborgen wereld en de Night Fury draken in gevaar brengen. Als ze deze wereld weten te vinden kunnen Hiccup en Toothless wel voor een moeilijke keuze komen te staan.

Hiccup en Toothless.

Met deze film heeft Dean DeBlois weer een mooie animatiefilm gemaakt, die eigenlijk als een goede en mooie afsluiting van de How to Train Your Dragon filmserie dient. Er zullen geen nieuwe films voor deze serie worden gemaakt. Zo kan het einde van deze film voor zowel de jonge als oude fans van de serie mooi, maar ook wel wat emotioneel overkomen. 

Het komedie niveau van deze film is helaas wel wat minder en lijkt meer voor kinderen bedoelt te zijn. In de vorige How to Train Your Dragon films was het komedie niveau beter gericht op zowel oude als jonge kijkers. Dit is best bijzonder, want de personages uit de film zijn nu inmiddels ook ouder en volwassen geworden.

De animatie van de film ziet er ook weer mooi uit. Bij sommige scenes lijken de draken net echt en soms zelfs beter dan andere draken die in andre live-action draken films zijn gebruik, want hier werden deze draken op een mindere manier in beeld gebracht.  Bij de draken en de menselijke personages is weer goed op de details gelet. De vlieg scenes maken het deze film ook wel weer waard om in 3D te zien.

Het stem acteerwerk wordt ook weer goed gedaan door de terugkerende cast. Bij de acteurs die de jonge stemmen vanaf het eerste deel inspraken, kun je nu ook wel terug horen dat de acteurs net zoals de personages in de film ouder zijn geworden. De meeste nieuwe acteurs leveren ook goed stem acteerwerk en kommen goed en passend over in de film.

Ik geef de film als cijfer een:

Welcome to Marwen

Welcome to Marwen is een nieuwe fantasie drama geregisseerd en deels geschreven en geproduceerd door Robert Zemeckis, de regisseur van de Back to the Future trilogie, Forrest Gump en Cast Away. De film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Mark Hogancamp.

In de film is kunstenaar Mark Hogancamp (Steve Carell) door zijn eigen kunstzinnige manier van leven aangevallen door vijf mannen. Door deze aanval heeft Mark een hersenbeschadiging opgelopen en is hij vele herinneringen en zijn talent om met zijn handen kust te maken verloren.

Markt fotografeert een pop.

Om deze zware gebeurtenis te verwerken en te vergeten, heeft Mark een miniatuurdorp genaamd Marwen gemaakt dat wordt bewoont door poppen, die hij fotografeert als een nieuwe manier om kunst te maken.
Ondanks deze nieuwe manier om bezig te zijn met kunst en zijn fantasie zijn gang te laten gaan, blijven Mark zijn demonen hem toch achtervolgen. Helemaal wanneer hij gevraagd wordt om te getuigen tegen de vijf mannen die hem hebben aangevallen.

Met deze film heeft Robert Zemeckis een bijzonder dramatisch verhaal wat echt gebeurd is, geprobeerd te verfilmen. Helaas wordt het dramatische verhaal van de film op een mindere en langdradige manier verteld. De film is verder ook gevuld met teveel komedie, waardoor het drama aspect van de film wat zwak overkomt.
Wat er precies met Mark is gebeurd wordt in de trailer duidelijk naar voren gebracht, maar in de film zelf wordt dit op een vage manier verteld en pas later in de film echte duidelijk naar voren gebracht. Zo kan de film voor mensen die de trailer niet gezien hebben of niet weten waar de film overgaat wel als wat apart overkomen. Mark speelt namelijk met vele vrouwelijke poppen die hij heeft vernoemd naar vrouwen die hij in zijn echte leven kent en al deze vrouwen hebben er blijkbaar een probleem mee dat hij dit doet.

De effecten in de film zien er wel mooi en realistisch uit. De levende 3D computer animatie poppen in Mark zijn fantasie leven, lijken goed op de cast, die de poppen moeten voorstellen. De animatie poppen van Mark worden ook op een mooie manier gemixt met echte mensen in de film. Zo kan deze film overkomen als een soort live-action van de animatiefilm Toy Story film of een film zoals Small Soldiers alleen dan met betere effecten.

Steve Carell levert wel goed acteerwerk in deze film. Ondanks dat hij bij vele mensen bekend is als een komische acteur, laat hij net zoals hij vorige jaar deed met de film Beautiful Boy weer zien hoe goed hij ook een dramatische rol kan spelen. Hij is dan jammer dat het dramatisch aspect zo onduidelijk in deze film naar voren worden gebracht en dat ze met komedie het drama proberen te overschaduwen. De rest van de vast levert ook goed acteerwerk, maar hebben verder weinig te doen in de film. Leslie Mann heeft na Steve Carell de grootste rol, maar haar personage is meer bedoelt als een komische rol die tegen Steve Carell zijn drama rol in speelt alleen wordt dit op een verkeerde manier gedaan in de film. 

Ik geef de film als cijfer een:

Creed II

Creed II is het vervolg op de eerste Creed film de spin-off filmserie van de Rocky filmserie. Dit vervolg is geregisseerd door Steven Caple Jr., de regisseur van The Land.

In de film heeft Adonis Creed (Michael B. Jordan) het tot wereldkampioen zwaargewicht boksen weten te schoppen met de hulp en advies van Rocky Balboa (Sylvester Stallone). Adonis kan zich zo meer op zijn vriendin Bianca (Tessa Thompson) consenteren.

Adonis en Rocky.

Adonis kan niet lang van zijn rust genieten, want hij wordt uitgedaagd voor de titel van zwaargewicht wereldkampioen door Viktor Drago (Florian Munteanu). Viktor Drago is de zoon van Ivan Drago (Dolph Lundgren), de bokser die in een bokswedstrijd Adonis zijn vader heeft gedood.
Deze strijd is voor zowel Adonis als Rocky erg persoonlijk en om te kunnen winnen hebben ze elkaar hard nodig voor deze strijd.


Met dit vervolg van de eerste Rocky spin-off spelen ze meer en wat beter in op de voorgaande Rocky films. Zo kan deze film als wat bekend, maar zo gelukkig ook als vermakelijk overkomen voor fans van de oude Rocky filmserie.
Deze film bevat wel meer boks training scenes dan de echte boks gevecht scenes, maar dit komt omdat ze ervoor gekozen hebben om zowel Adonis en Viktor hun trainingen te laten zien. Zo zie je als kijker waar beide partijen voor vechten en kun je beide kanten van de boksring wat beter begrijpen. Zo kun je ondanks dat je weet dat Drago de schurk van het verhaal is, toch ook wat medelijden met hem hebben.
De training scenes laten ook goed de verschillende manieren zien hoe noks trainingen gedaan worden in verschillende delen van de wereld waar ze rekening houden met een ander klimaat.

Steven Caple Jr. heeft de bokswedstrijd scenes ook weer op een standaard manier gefilmd zoals regisseurs in andere boks films vaak doen. Ryan Coogler die de eerste Creed film heeft geregisseerd wist deze scenes wel wat beter in beeld te brengen. Voor een regisseur die meer korte films heeft geregisseerd heeft Steven Caple Jr. het verder wel goed gedaan bij deze film.

Het acteerwerk wordt ook weer goed gedaan in deze film. Michael B. Jordan komt goed en realistisch over als een bokskampioen, maar die nu wat meer ballast met zich mee draagt omdat hij keuzes moet maken om zijn overleden vader te wreken of toch veilig bij zijn geliefden te blijven. 
Sylvester Stallone komt met deze film ook wat beter naar voren, want in de eerste Creed hoefde hij Adonis alleen echt te training, maar in deze film moet hij hem ook meer adviseren om de juiste keuzes te kunnen maken. Zijn personage wordt in deze film ook weer confronteert met fouten die hij in het verleden heeft gemaakt, waardoor hij zijn vriend verloor.
Dolph Lundgren en Florian Munteanu komen in deze film ook wat meer over als begrijpelijkere tegenstanders in plaats van echte schurken. Dit had Dolph Lundgren in Rocky IV wel wat meer, maar dat kwam omdat hij in deze film meer symbool stond voor het communisme.

Ik geef deze film als cijfer een:

White Boy Rick

White Boy Rick is een nieuwe misdaaddrama geregisseerd door Yann Demange, de regisseur van de film 71 en de miniserie Top Boy. De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Rick dealt undercover drugs
aan criminelen. 

De film speelt zich af in Detroit in de jaren tachtig, tijdens de crackepidemie. De film volgt het verhaal van de jonge Rick Wershe Jr. (Richie Merrit), die undercover gaat als drugsdealer met de steun van de FBI.
Zo gaan ze samen de strijd aan tegen drugs en de drugsdealers. Dit is een heftige strijd die Rick en zijn familie vaak in gevaar brengen, maar door de steun van de FBI geven ze niet op.
Wanneer Rick zijn opdrachtgevers binnen de FBI hem dan in de steek laten, krijgt Rick een levenslange gevangenisstraf opgelegd.

Deze film bevat een interessant verhaal dat helaas op een langdradige en wat rommelige manier wordt verteld. Dit komt doordat er veel verhalen en gebeurtenissen in de film zitten, die binnen een uur en vijftig minuten worden verteld.
Rick heeft bijvoorbeeld een zus, die alleen belangrijk is voor de introductie van de drugsproblemen van het verhaal, maar later valt haar verhaallijn meer op de achtergrond van de film en zo komt haar aanwezigheid in de film wat onnodig over. De schrijvers van de film hadden de extra en onnodige verhaallijnen beter uit de film kunnen houden, om zo een duidelijker hoofdverhaal te behouden.   

Door de rommeligheid van het script krijgt de cast van de film ook geen goede kans om goed naar voren te komen in de film. Matthew McConaughey weet het beste werk neer te zetten in de film als Rick zijn vader.
Dit is pas Richie Merritt zijn eerste filmrol en ondanks het mindere script zet hij aardig acteerwerk neer. Voor zijn volgende acteerwerk kan hij wel beter een rol voor een film met een beter script kiezen. 

Ik geef de film als cijfer een: