The Irishman

The Irishman is een nieuwe misdaad biografie geregisseerd door Martin Scorsese, de regisseur van Taxi Driver en Goodfellas.

Frank en Jimmy.

De film gaat over de hitman van de maffia Frank Sheeran (Robert DeNiro) rond de vermissing en latere moordzaak van de Amerikaanse vakbondsleider Jimmy Hoffa (Al Pacino). De twee waren levenslange vrienden en justitie vermoed dat Frank meer weet over de vermissing en de dood van Jimmy Hoffa. Tijdens deze rechtszaak kijkt Frank terug naar zijn leven op alle beslissingen en acties, die hij heeft gemaakt in zijn privé en criminele leven.

Met deze film weet Martin Scorsese weer een maffia misdaad film neer te zetten zoals die vroegere ook gemaakt werden. Zoals hij ook deed bij zijn oudere misdaad films zoals Goodfellas en Casino. Scorsese laat de verschillende verhaallijnen van de film ook op een goede manier door en langs elkaar lopen. Zo krijg je als kijker een beter idee hoe de personages zich voelen of wat ze denken over bepaalde situaties die ze meemaken. Door deze goede manier van het vertellen van het verhaal van de film merk je niet dat de film eigenlijk drie en een half uur duurt, want als je eenmaal in het verhaal zit vliegt de tijd zo aan je voorbij.

Dankzij special effecten hebben ze de cast ook weten te verjongen of verouderen. Na even wennen aan hoe de cast er verjongt of verouderd uitziet, komt het al snel over als of je naar een oudere film van de acteurs zit te kijken toen ze echt nog jong waren. Door de passende film sets en kleding van de cast komt de film ook realistische over alsof je samen met de personages weer terug in de tijd bent gegaan.

Het acteerwerk wordt ook goed gedaan. De cast bestaat namelijk uit een sterren cast van Oscar winnende acteurs. Het is mooi om dit talent onder de regie van Martin Scorsese te zien. Robert DeNiro speelt sinds The Intern film van 2015 weer een goede grote rol in deze film als een maffia gangster waar hij vroeger bekend mee is geworden als acteur. Al Pacino speelt sinds de film Danny Collins uit 2015 ook weer een goede grotere rol in deze film. Dit is ook pas de eerste keer dat hij in een Scorsese film speelt. Het is mooi om deze twee filmtalenten te zien samenwerken aan een film. Voor deze film is acteur Joe Pesci zelfs teruggekomen uit zijn pensioen, want sinds 2010 was hij niet meer te zien in films. Ondanks deze lange tijd uit de filmwereld te zijn geweest, weet hij nog steeds goed acteerwerk te leveren als een maffiabaas. Voor deze rol is hij wat stille en rustiger, maar hij weet toch te tonen dat hij een gevaar kan zijn voor zijn vijanden.

Ik geef de film als cijfer een:

Can You Keep a Secret

Can You Keep a Secret is een nieuwe romantische komedie geregisseerd door Elise Duran. Dit is de eerste bioscoopfilm die ze heeft geregisseerd. Verder heeft ze meer afleveringen van tv-series en een documentaire gereviseerd.

Emma en Jack.

Als ze tijdens een vliegreis denkt dat ze gaat neerstorten, vertelt Emma Corrigan (Alexandra Daddario) al haar levensgeheimen aan de onbekende passagier naast haar genaamd Jack Harper (Tyler Hoechlin). Als ze realiseert dat ze zich heeft vergist en er niets ernstigs gebeurt met haar vliegtuig hoop ze Jack liever nooit meer tegen te komen.
Als ze later ontdekt dat Jack toevallig haar nieuwe baas is, begint hun relatie wat ongemakkelijk te worden met de informatie die Jack over Emma weet. Ondanks deze ongemakkelijkheid realiseert Emma zich dat ze door zo open te zijn geweest tegenover Jack ze makkelijker contact met hem weet te maken. Zo begint er langzamerhand ook wat romantiek zich op te borrelen tussen de twee, maar Emma weet verder nog niet zoveel over Jack en hoopt dat hij ook zo open tegenover haar zal zijn gedurende de tijd die ze samen door brengen.

Deze film komt weer over als een standaard romantische komedie op een tienerniveau. Deze film komt voor voor mensen die bekend zijn met hoe een standaard romantische komedie in elkaar zit al snel als bekend en voorspelbaar over. Ondanks dat de film maar 95 minuten duurt, komt het toch over alsof die langer duurt. Dit heeft de film te danken aan het bekende en langdradige verhaal.

Alexandra Daddario en Tyler Hoechlin komen wel leuk over in de film als een ongemakkelijk romantisch stelletje, maar door de vele clichés van het verhaal verliest hun relatie gedurende de film wel wat van de geloofwaardigheid. Er zijn betere romantische komediespie je kunt gaan kijken in plaats van deze film.

Ik geef de film als cijfer een:

Knives Out

Knives Out is een nieuwe misdaad drama geregisseerd, geschreven en deels geproduceerd door Rian Johnson, de regisseur van Looper en Star Wars: Episode VIII - The Last Jedi.

Benoit Blanc doet onderzoek.

In de film wordt de succesvolle misdaadroman schrijver Harlan Thrombey (Christopher Plummer) dood gevonden op zijn landgoed. Harlan had onlangs zijn 85e verjaardag wat alle gasten van zijn verjaardagsfeest een verdachte maakt van de moord. Rechercheur Benoit Blanc (Daniel Craig) probeert nu te onderzoeken wat er gebeurd is en wie er verantwoordelijk is voor de dood van Harlan Thrombey.



Deze film is een nieuwe moordmysterie film zoals de film Clue van 1985, de verfilming van het bordspel Cluedo. Zo probeert je als kijker samen met de rechercheur ook te ontdekken wie er verantwoordelijk is voor de dood van het vermoorde personage. Helaas krijg je als kijker op een moment meer informatie over hey moordmysterie dan de personages in de film zelf. Zo weet je als kijker al wat meer dan de personages en kun je wat beginnen voor te gaan lopen op het verhaal. Rian Johnson probeert met dwaalsporen je als kijker wel in verwarring te brengen. Vele van deze dwaalsporen worden helaas niet passend of duidelijk in de film naar voren gebracht, waardoor uiteindelijke onthullingen als wat onduidelijk over kunnen komen. Door deze onduidelijkheid komt de film op een moment als wat langdradig over. Met de film proberen ze op het eind wel alles nog aan de kijkers uit te leggen, maar dit gaat wat in tegen het zelf onderzoek waarvoor fans van moordmysterie films juist zulke films bekijken.

De cast van deze film bestaat uit vele grote acteurs en actrices zoals Daniel Craig, Jamie Lee Curtis, Don Johnson en Christopher Plummer. Daniel Craig gebruikt in de film de gehele tijd een apart accent, waardoor hij soms eerder komisch overkomt dan echt als een serieuze rechercheur. Van de cast komt Ana de Armas het beste naar voren in de film als het dienstmeisje van de overledenen. Als het dienstmeisjes speelt ze een grote rol bij het inwinnen van informatie over het moordmysterie, omdat ze de familieleden allemaal kent en voor ze gewerkt heeft. Verder weet Michael Shannon voor een paar komische momenten te zorgen in de film als de jongste zoon van de overledenen.

Ik geef de film als cijfer een:

The Good Liar

The Good Liar is een nieuwe drama thriller geregisseerd door Bill Condon, de regisseur van Kinsey, Dreamgirls en Chicago.

Roy en Betty.

De film gaat over de beroepsoplichter Roy Courtney (Ian McKellen), die in zijn leven al vele mensen heeft weten op te lichten om er zelf rijkelijk van te profiteren. Naast grote online berovingen van zakenmensen probeert hij via datingsites ook oudere dames op te lichten.
 Wanneer Roy leert dat zijn nieuwe doelwit Betty McLeish (Helen Mirren) een weduwe is die over miljoenen aan geld bezit, probeert hij langzaam te werken om zo veel mogelijk geld van haar te kunnen stelen. Door zijn langzame manier van werken, brengt Roy meer tijd met zijn slachtoffer door dan normaal. Zo beginnen de twee toch wat gevoelens voor elkaar te krijgen. Roy komt voor de keuze te staan om zijn diefstal planning te beëindigen en een nieuw slachtoffer te vinden om zo zijn relatie met Betty niet op het spel te zetten. Anders moet hij snel zoveel mogelijk geld van Betty zien te stelen voor hij haar achter zich kan laten.

Deze film komt wat over als een klassieke misdaad mysterie thriller in een modern jasje. Fans van detective films en series kunnen zo de mysteries van de film zelf proberen te ontdekken of voorspellen, maar door de manier waarop de film begint, zie je de eerste plottwist al aankomen. Zo weet je als kijker dat beide personages niet te vertrouwen zijn.
Ze hebben er wel voor gekozen om een tweede plottwist in de film te stoppen, maar voor deze plottwist krijg je als kijker weinig tot geen hints. Zo is de eerste plottwist te voorspelbaar, terwijl de tweede ineens uit het niets komt. Dingen vallen zo ineens zonder verdere uitleg wat te precies op hun plaats. Ze hadden het script beter moeten uitwerken om zo toch een goede plottwist naar voren te brengen met een benodigd aantal hints, om kijkers zo tijdens de film ook zelf te kunnen laten proberen de mysteries te ontcijferen.

Ondanks de rommelige plottwisten hebben ze deze film wel zo in beeld gebracht als een klassieke detective film of serie zoals je bijvoorbeeld in een Sherlock Holmes serie kan zien. De scenes waarin Ian McKellen zijn personage andere oplicht zijn zo wel vermakelijk om te volgen.

Het acteerwerk wordt goed gedaan door Ian McKellen en Helen Mirren als de twee hoofdrolspelers. Dit is de eerste keer dat de twee samen in een film spelen, maar toch weten ze de film samen leuk te dragen. Het is jammer dat ze het met een minder goed uitgewerkt script moeten doen, want hierdoor komen hun personages toch wat voorspelbaar over bij de eerste plottwist. Door de tweede plottwist die uit het niets komt, neem je de personages toch wat minder serieus of krijg je wat minder medelijden met ze. De tweede plottwist verandert beide personages namelijk zo dat ze ineens helemaal anders overkomen.  

Ik geef de film als cijfer een:

Frozen 2

Frozen 2 is het zes jaar later vervolg van de eerste Frozen film. De film is geregisseerd en deels geschreven door Chris Buck en Jennifer Lee, die samen ook het eerste deel hebben geregisseerd.

In de film is Else (stem van Idina Menzel) koningin van Arendelle. Wanneer ze mysterieuze stemmen en gezang hoort, vraagt ze zich af of dit door haar ijskrachten komt, of als dit een teken van gevaar is voor haar koninkrijk. Ze besluit in haar eentje te onderzoeken waar de stemmen vandaan komen en

De groep. vrienden.

wat ze betekenen. Haar zus Anna (stem van Kristen Bell) en sneeuwman Olaf (stem van Josh Gad) willen Elsa helpen met haar missie, maar Elsa zorgt ervoor dat ze eigenhandig op haar missie kan gaan. Anna en Olaf proberen toch bij Elsa te komen, om haar te helpen, maar moeten hiervoor zonder Elsa haar magische ijskrachten de weg door het mysterieuze herfstbos zien te vinden. Kristoff (stem van Jonathan Groff) probeert samen met zijn rendier Sven Anna ook te vinden, zodat hij haar ten huwelijk kan vragen.

Met de eerste Frozen film wist de Walt Disney Animatie studio weer en goede animatie film te maken met eigen passende muziek en liedjes voorin de film. Deze film had ook een verhaal voor de gehele familie. De film wist zowel ouders en kinderen te interesseren en vermaken. Dit kwam door gebruik te maken van wat verhaalelementen uit de Disney klassieke animatiefilm The Lion King. Deze hadden ze  wat aangepast om zo op een moderne manier in de eerste Frozen film te gebruiken. Deze tweede Frozen film verliest helaas zijn familiethema en behoudt alleen het kinderthema, want voor volwassen kijkers kan het verhaal van deze tweede film wat voorspelbaar overkomen . Jongere kinderen zullen de onthullingen van de film wel minder snel zien tot dat ze door de film zelf naar voren worden gebracht. Door verschillende gebeurtenissen in de film valt de groep gedurende de film uit elkaar, waardoor elk personage haast zijn of haar eigen losstaande verhaallijn krijgt in deze nieuwe film. Al deze losstaande verhaallijnen zorgen ervoor dat de film in zijn geheel als wat te rommelig overkomt.

Fozen scenes in OUAT.

Deze film blijft zo eigenlijk alleen vermakelijk voor jongere kinderen of volwassenen die echt fans zijn van Frozen en graag een nieuwe film
met dezelfde personages willen zien.
Voor een betere familiefilm kun je beter met je familie de eerste Frozen film opnieuw bekijken. Volwassenen en oudere kinderen kunnen verder voor een beter vervolg van de eerste Frozen film beter naar het vierde seizoen van de tv-serie Once Upon a Time kijken.

De film heeft gelukkig nog wel mooi animatie beelden. Elsa weet met haar ijskrachten weer voor mooie ijsanimatie vormen en beelden te zorgen in de film. Ook de nieuwe elementen en personages die uit het mysterieuze bos komen zorgen voor mooie animatie momenten in de film.
De film heeft ook mooie nieuwe muziek en liedjes, die na de film wel even in je hoofd blijven hangen, maar ze zijn niet zo goed als de liedjes uit de eerste film. Deze film heeft bijvoorbeeld niet zo'n catchy nummer als Let It Go. De komedie in de film is ook vermakelijk, maar lijkt ook meer bedoelt te zijn voor een jonger publiek. Voor oudere kijkers kunnen bepaalde komedie momenten namelijk ook wat voorspelbaar overkomen.

Het stem en zang werk wordt wel weer goede gedaan door de cast. De personages werken ook goed samen in de film. Het is dan jammer dat ze besloten hebben om de personages gedurende de film uit elkaar te drijven, want alleenstaand komen de personages toch wat minder leuk en interessant over.

Ikgeef de fim als cijfer een:

Noelle

Noelle is een nieuwe familie fantasie kerst komedie geregisseerd en geschreven door Marc Lawrence, de regisseur van Two Weeks Notice en Music and Lyrics.

In de film is het de beurt aan de zoon van de Kerstman Nick Kringle (Bill Hader) om de kerst viering en cadeaus voor de kinderen te verzorgen. Nick is er onzeker over hoe hij dit moet doen en raakt gestrest. Zijn zus Noelle Kringle (Anna Kendrick) adviseert hem om het daarom even rustig aan te dienen zijn rust te pakken.

Noelle zoekt haar broer. 

Als Nick dan zoek raakt, krijgt Noelle de schuld van zijn verdwijning. Ze moet hem zien te vinden voordat het kerstfeest officieel begint, want als ze hem niet op tijd vindt en voorbereidt, moet ze zelf ervoor zien te zorgen dat ze als de nieuwe Kerstman alles ziet te regelen voor het kerstfeest en dat alle kinderen hun kerstcadeaus op tijd krijgen.

Dit is een leuke nieuwe kerstfilm om met het gezin te bekijken, maar de film is wel meer bedoelt voor jongere kijkers. Voor volwassen kijkers kan de film wat bekend en voorspelbaar overkomen. Om het met het hele gezin een leuke kerstfilm te bekijken kun je beter een klassieker zoals Elf, The Santa Clause of Home Alone terug kijken.
De film heeft verder ook niet echt de kwaliteit van een bioscoop film wat verklaard waarom Disney ervoor gekozen heeft om de film op hun nieuwe streaming service Disney+ te zetten.

DE effecten zien er ook meer uit als effecten die je tegenwoordig eerder in een minder film terug ziet dan een echte familie of bioscoopfilm. Volwassen kijker kunnen zien dat de dieren, ondanks dat ze schattig kunnen overkomen met CGI in de film zijn geplaatst. Jongere kijkers zal dit minder opvallen en kunnen zo meer genieten van de dieren en wat ze doen in de film.

Anna Kendrick levert leuk en passend acteerwerk in de hoofdrol van deze film. ZE komt leuk over als een positief iemand die voor het eerst naar de echte mensen wereld gaat en zich hier als een vis op het droge voelt. Zo weet ze voor wat komische momenten te zorgen in de film. Bill Hader doet het ook leuk in de film, maar hij heeft niet zo'n grote rol, omdat zijn personage voor een groot deel van de film vermist is.

Ik geef de film als cijfer een:

Le Mans '66

Le Mans '66 is een nieuwe sportbiografie geregisseerd door James Mangold de regisseur van Logan en Walk the Line.

Carrol Shelby en Ken Miles.

In de film wordt de Amerikaanse auto-ontwerper Carroll Shelby (Matt Damon) door autobedrijf Ford gevraagd of hij een raceauto voor het bedrijf wil maken, zodat ze mee kunnen doen aan autoracen om hun bedrijf zo ook in deze autowereld te kunnen sponsoren. Ford hoopt zo ook meer te kunnen concurreren met het autobedrijf Ferrari. Dit proberen ze te doen tijdens de 24 uur Le Mans race. Om een goede kans te maken tegen Ferrari moeten ze ook een passende chauffeur zien te vinden. Carroll stelt voor om de Britse chauffeur Ken Miles (Christian Bale) te vragen om te racen voor Ford. Ken Miles heeft een passie voor auto's en racen, maar is verder wat rebels. Zo lijkt hij niet de geschikte chauffeur om Ford op een positieve manier te promoten met hun merk en nieuwe raceauto's. Shelby en zijn race crew zien wel dat Ken de enige is die een echte kans maakt om de Ford raceauto succesvol te besturen en een echte kans maakt om de race te winnen. Shelby en zijn crew moeten nu beslissen om trouw de regels van Ford te blijven volgen met een andere chauffeur, of om rebels de race met Ken Miles als chauffeur te houden, zodat ze nog een kans maken om de 24 uur Le Mans race te winnen.

Voor een waargebeurd verhaal weet James Mangold de film op een interessante manier te vertellen. Je hoeft ook geen kennis te hebben over auto's autoracen of de waargebeurde gebeurtenissen van Le Mans '66, om het verhaal te kunnen volgen en begrijpen. De nodige informatie krijg je namelijk in de film. Als je wel bekend bent met al of een paar van deze dingen valt er wat meer te genieten van de film, want er zitten genoeg geintjes en komische verwijzingen in de film voor de kenners. De race scenes zijn ook zo gefilmd alsof je als kijker zelf in de auto zit als chauffeur of passagier. Dankzij de geluidseffecten van de racende auto's voelt het ook aan alsof je echt naar een race zit te kijken of tijdens de scenes in de auto je er zelf echt aan meedoet.

De film gaat niet echt om de strijd tussen autobedrijven Ford en Ferrari. Dit maakt wel deel uit van de film, maar de film gaat meer om de strijd die de auto-ontwerper en racer hebben tegen de bestuursleden van het bedrijf, die ze wel tevreden moeten houden. Deze film toont zo mooi hoe mensen soms moeten kiezen om hun passie en eigen gedachte gang te blijven volgen. Of dat ze netjes de regels van het bedrijf en de leidinggevende volgen, ook al moeten ze dan hun passie en eigen ideeën wat aan de kant leggen. Op de race na weten ze ook spanning te maken in de film met de verschillende keuzes waar de personages voor komen te staan. Als kijker weet je meestal niet welke keuze nou het beste is en welke uiteindelijk genomen wordt door de personages. De film laat ook zien hoe zwaar mensen het hebben die wat afwijken van de maatschappij dankzij een mindere gezondheid of een ontwikkelingsstoornis zoals PTSS. Ondanks deze handicaps moeten ze zich toch aan bepaalde regels van de maatschappij zien te houden wat niet altijd even makkelijk voor ze is.

Het acteerwerk is ook goed en geloofwaardig in de film. Christian Bale steelt de film als Ken Miles een auto en race liefhebber, die met kritische ogen kijkt naar hoe anderen hun auto's behandelen of hun racen rijden. Hij weet zijn kritische mening ook op komische manieren te delen met de andere personages in de film. Voor deze rol verdient hij het wel om genomineerd te worden voor verschillende filmprijzen zoals een Oscar. Matt Damon levert ook goed acteerwerk als een auto-ontwerper en later als baas van een race crew, die probeert zowel de rebelse chauffeur als de strenge bestuursleden van Ford tevreden te houden. Hiervoor moet hij wel een van de beide kiezen wat vaak weer tot conflicten leidt. Ondanks dat de twee soms wat tegen elkaar in gaan hebben ze toch een goede chemie dankzij hun gedeelde passie voor auto's en racen. De rest van de cast zoals Josh Lucas, John Bernthal en Ray McKinnon leveren ook passend acteerwerk als leden van de race crew of het bedrijfsbestuur.

Ik geef de film als cijfer een:

Lady and the Tramp

Lady and the Tramp is een live-action verfilming van de gelijknamige animatiefilm uit 1955. De film is geregisseerd door Charlie Bean, de regisseur van The Lego Ninjago Movie.

In de film neemt een stelletje een gouden locker-spaniël hond in huis en noemen haar Lady (stem van Tessa Thompson). Lady groeit goed op met een luxe leven samen met alle honden in haar buurt. Ze denkt te weten hoe het leven eruit ziet, maar als ze en straathoek genaamd Tramp (stem van Justin Theroux) verandert dit. Hij geeft haar namelijk een glimp van het leven op straat. Zo leert Lady dat er een hele andere wereld bestaat die ze niet kent.

Lady en Tramp

Wanneer de baasjes van Lady een baby krijgen, merkt Lady dat ze iets minder van belang is voor haar baasjes. Door omstandigheden eindigt Lady zo per ongeluk ook op de straat. Lady weet moeilijk te overleven in deze voor haar onbekend wereld. Als ze Tramp weer tegenkomt, vraagt ze hem om hulp. Zo leert ze van hem hoe ze moet overleven op straat. Lady begint het straatleven leuk te vinden, maar wil toch wel graag weer terug naar haar baasjes. Tramp probeert haar te helpen met het terug te vinden van het huis van haar baasjes. De twee moeten tijdens hun zoektocht alleen proberen uit de handen te blijven van de hondenvanger (Adrian Martinez).

Dit is weer een nieuwe live-action verfilming van Disney waar ze een bekende animatie film eigenlijk kopiëren en in een modern jasje stoppen. Dit hebben ze dit jaar ook gedaan met de film The Lion King, maar hier hadden ze het probleem dat de dierlijke personages niet echt goed hun emoties naar voren konden brengen in de film. Bij The Lion King waren alle dieren digitaal in de film gebracht, maar voor deze film hebben ze echt gebruik gemaakt van honden. Zo komen de honden wel realistischer over, maar om ze wat meer emoties bij hun gezichtshouding te geven hebben ze toch CGI gebruikt. Zo komen de honden soms toch wat apart over in de film.

Omdat de film haast hetzelfde is als de animatie kan de film voor mensen die bekend zijn met de film als bekend en voorspelbaar overkomen. Ze hebben wel wat scenes aangepast of weggehaald, maar dit maakt de film voor de kenners wel wat minder. Toch kan dit wel een mooie film zijn om samen met het gezin of de familie te bekijken, want voor jongere kijkers kan de film wel leuk overkomen vooral als ze niet bekend zijn met de animatie. Je zou anders ook gewoon de animatie film kunnen terug kijken.

Het stem acteerwerk wordt wel passend gedaan door de cast. Tessa Thompson komt goed over als iemand die haar bekende rijke leven achter zich moet laten voor een onbekend leven op de straat. Justin Theroux levert ook goed stem acteerwerk als een straathond die denkt alles beter te weten, maar stiekem toch wat eenzaam is. Verder bestaat de cast ook uit goed acteurs die de andere honden inspreken zoals Sam Elliot, Ashley Jensen en Clancy Brown. De cast die de mensen in de film spelen komen ook passend over, maar spelen niet zo'n grote rol in deze film, omdat het meer om de honden gaat. Ken Jeong heeft een leuke cameo, maar Adrian Martinez komt wat te cartoonachtig over als de hondenvanger. Hij en de honden zorgen voor wat situaties waardoor de film zijn geloofwaardigheid verliest en het meer een film voor kinderen wordt.

Ik geef de film als cijfer een:

Judy

Judy is een biografie over de Actrice Judy Garland. De film is geregisseerd door Rupert Goold, de

Judy Garland       Renée Zellweger 

regisseur van True Story. Judy Garland was een actrice die bekend werd met haar acteerwerk in films zoals The Wizard of Oz uit 1939 en A Star is Born uit 1954. Judy Garland wordt in de film gespeeld door Renée Zellweger.

In de film heeft Judy Garland haar beste tijden in het acteerwerk in Amerika gehad. Hierom besluit ze naar London te reizen waar ze nog wel geliefd en gewild is bij haar fans. Ze weet met theatershows haar fans tevreden te houden en ook geld te verdienen. Zo weet ze voor haar in Amerika achtergebleven kinderen financieel steun en verzorging te regelen.

Judt treed op, 

Ondanks haar succes in London gebruikt Judy nog steeds veel drank en medicijnen. De medicijnen kreeg ze als kid al toegediend door de mensen van de filmwereld, zodat ze in vorm bleef en niet haar carrière zou verliezen vanwege een te dik uiterlijk. Door de drank en medicijn combinatie raakt ze soms in de war en wordt ze door mensen gebruikt, die alleen van haar glorie en talenten gebruik maken om hier zelf van te kunnen profiteren. Judy moet haar verslaving de baas zien te blijven om zelf helder haar keuzes te kunnen maken, zodat ze haar inkomen en zorg over haar kinderen niet verliest.

Er zijn al meerdere documentaires gemaakt over Judy Garland, maar in deze documentaire concentreren ze het verhaal veel op haar leven na haar Amerikaanse filmcarrière. De film bevat wel wat flashback scenes waarin wordt getoond hoe ze als jong meisje zich aan bepaalde regels moest houden om haar acteercarrière niet te verliezen. Zo werd haar wijs gemaakt dat ze geen verkeerd eten mocht eten en dat ze haar carrière alleen te danken had aan haar stem en zangwerk. Zo laten ze in de documentaire wel goed zien hoe zwaar het leven van een acteur was en nu soms nog steeds is, want voor bepaalde rollen moeten acteurs zich aan regels houden zoals het aanhouden van een bepaald gewicht voor een specifieke rol.

Renée Zellweger levert mooi en passend acteerwerk als Judy Garland, die aan het eind is van haar acteercarrière. Ze weet de rol op een eigen manier neer te zetten, maar komt helaas niet over zoals Judy Garland zelf deed met haar acteerwerk en leven. De film toont goed hoe Judy bleef werken om aan geld te komen ondanks ze er soms geen zin of energie meer voor had. Zo toont de film goed hoe zwaar het leven kan zijn voor iemand die aan een Burn-out lijdt. Sinds 2016 met de film Bridget Jones's Baby heeft Renée Zellweger in haar acteercarrière ook niet meer zo goed acteerwerk geleverd, zoals ze in deze film levert. Het is ook mooi om haar wel te zien zingen en dansen in een film wat ze voor het laatst echt deed in 2009 in de film New in Town. Ondanks dat ze voor tien jaar niet heeft gezongen of gedanst in films weet ze dit nog goed over te brengen in deze film. Voor haar acteerwerk in deze film wordt ze vast wel genomineerd voor verschillende filmprijzen zoals de Oscar voor beste actrice.
De rest van de cast levert ook goed acteerwerk als de mensen om Judy Garland heen die haar proberen te helpen, sturen of alleen te gebruiken. Jessie Buckley, Finn Wittrock en Michael Gambon weten hun rollen ook passend neer te zetten.

Ik geef de film als cijfer een:

Doctor Sleep

Doctor Sleep is het bijna 40-jarige vervolg van horror klassieker The Shining. Dit vervolg is geregisseerd en geschreven door Mike Flanagan, de regisseur van Oculus, Hush en Ouija: Origin of Evil.

In de film is Dan Torrance (Ewan McGregor) inmiddels volwassen geworden. Hij heeft zijn getraumatiseerde jeugdervaringen achter zich gelaten en zijn gave van the Shining onder controle. In de staat New Hampshire meldt Dan zich bij een AA-gemeenschap om zijn alcoholverslaving onder controle te houden. Hij krijgt hier een baantje bij een verpleeghuis waar hij zijn gave voor goede doeleinden weet te gebruiken. Zo lijkt hij zijn leven op een normale rustige manier te kunnen leiden.

Dan Connect met Abra.

Als Dan met zijn Shining gave een telepathische connectie met het jonge meisje Abra Stone (Kyliegh Curran) krijgt, leert hij dat een sekte genaamd the True Knot onder leiding van Rose the Hat (Rebecca Ferguson) jaagt op mensen die ook een Shining gave hebben. Wanneer the True Knot Abra en haar gave gespot hebben en nu achter haar aankomen, moet Dan zijn eigen gave weer leren gebruiken om Abra te helpen. Hiervoor moet hij wel weer de confrontatie aangaan met zijn jeugdtrauma's.  

Mike Flanagan had de lastige taak om met dit vervolg zowel de fans van de film The Shining en het Stephen King boek Doctor Sleep tevreden te maken met dit vervolg. Stephen King is schrijver van beide boeken, maar was niet tevreden over Stanley Kubrick zijn verfilming van The Shining. Mike Flanagan moest Stephen King zo eerst zien over te halen om toch elementen uit de Shining film in deze nieuwe film te gebruiken. Zo probeert hij met deze film een balans te houden tussen de verschillende elementen om zowel de fans van de boeken en de film tevreden te houden. Fans moeten zo rekening houden dat ze zowel elementen uit de film en het boek krijgen terug te zien in deze nieuwe film. Deze film komt wel echt over als een verfilming van een Stephen King boek, maar heeft toch ook wat elementen die je in een Stanley Kubrick film terug kan zien. Sommige elementen uit de Kubrick film zijn wel wat te herhaaldelijk of overdreven in deze nieuwe film geplaatst, zoals bijvoorbeeld de terugkomst van bekende plaatsen, gebeurtenissen of personages.
Mike Flanagan probeert ook een balans te behouden in de film tussen de verschillende personages. Zo begrijp je hoe personages met een Shining gave zich voelen of gedragen, maar je krijgt ook te zien waarom personages uit the True Knot nou op mensen met een Shining gave jagen. Zo begrijp je als kijker beide kanten van het verhaal.


Als horror film is deze film gelukkig ook niet gevuld met te veel simpele jump scares, maar weet Mike Flanagan net als Stanley Kubrick de film spannend te houden met een onzekere en gruwelijke sfeer. Zo is de film wel meer spannend dan echt eng.

Ewan McGregor levert goed acteerwerk als een oudere versie van Dan Torrance. Hij komt goed over als iemand die zijn getraumatiseerde verleden achter zich probeert te laten en met goede daden andere probeert te helpen. Kyliegh Curran levert voor een jonge beginnende actrice ook goed passend werk in deze film. Rebecca Ferguson levert ook leuk acteerwerk als de leider van the True Knot. Ze weet voor wat spannende momenten te zorgen, maar is nooit zo intens als Jack Nicholson was in The Shining.

Ik geef de film als cijfer een:

Last Christmas

Last Christmas is een nieuwe romantische komedie geregisseerd door Paul Feig, de regisseur van Bridesmaids, Spy en The Heat.

Kate en Tom.

De film gaat over de jonge Kate (Emilia Clarke), die een zware periode achter haar rug heeft, waardoor ze nu wat humeuriger door het leven gaat. Zo werkt ze bijvoorbeeld als kerst elf in een kerstwinkel, terwijl ze liever haar geld zou willen verdienen als zelfstandige zangeres of een zangeres in een kerstkoor.
Wanneer ze de mysterieuze jongen genaamd Tom (Henry Golding) ontmoet, lijkt haar leven een positieve wending te krijgen. Kate blijft Tom zo steeds weer tegenkomen en zo begint de chemie tussen de twee te groeien, waardoor Kate verliefd op Tom begint te worden.

Deze film is een wat vroege romantische kerst komedie, die voor een lange tijd goed blijft overkomen met het verhaal van de film. De film bevat wel een plottwist, maar deze is wel wat voorspelbaar. De twist komt eerste op een mooie manier over in de film. Helaas wordt de film verder ook gevuld met extra losstaande verhaallijnen die bijvoorbeeld over de problemen van andere personages gaan of politieke berichten om de film wat actueler te maken. Door al deze extra verhaallijnen lijkt de film zich ineens niet meer zo op het hoofdverhaal over de relatie tussen Kate en Tom te concentreren. Ze hadden deze film beter iets eerder kunnen eindigen en al deze extra verhaallijnen uit de film kunnen laten voor een beter verhaal en afsluiting.

De titel van de film is gebaseerd op het gelijknamig lied van Wham!. Deze film is verder ook gevuld met bekende liedjes van de band en andere van de leadzanger George Michael. Met al deze muziek en andere kerstelementen proberen ze je met deze film alvast in een kerststemming te krijgen, maar we zitten pas in het begin van november. Hierdoor komen deze pogingen om je alvast in de kerststemming te krijgen wat te vervroegd over. Ze hadden deze film beter een maand later kunnen uitbrengen in de bioscopen.

Het acteerwerk wordt wel goed gedaan in de film. Emilia Clarke en Henry Golding hebben een echte een goede chemie in de film, waardoor ze geloofwaardig overkomen als geliefden. De rest van de cast levert ook goed acteerwerk en weten samen met de twee hoofdrolspelers voor wat komische momenten te zorgen. Hun extra verhaallijnen overrompelen helaas op het eind het hoofdverhaal van de twee hoofdrolspelers.

Ik geef de film als cijfer een:

Midway

Midway is een remake van de gelijknamige film uit 1976. De film is geregisseerd door Roland Emmerich, de regisseur van Independence Day en The Day After Tomorrow.

De Amerikaanse troepen.

In de film is de Amerikaanse marine in Pearl Harbor aangevallen door Japan. Japan dacht de gehele vloot tot zinken te hebben gebracht, maar de overgebleven vliegdekschepen besluiten met een verrassingsaanval wraak proberen te nemen op de Japanse troepen. Hiervoor moeten ze de vijandige troepen zien te lokaliseren zonder zelf op te vallen.
Rond het eiland Midway in de Stille Oceaan weet de marine de Japanners te lokaliseren. Nu moeten ze met spionage en oorlogstactieken de grotere groep Japanners te slim af zien te zijn met hun verrassingsaanval. Zo begint de slag om Midway.

Deze film gaat over bekende gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog rond de aanval op Pearl Harbor. Deze gebeurtenis is eerder verfilmd geweest in de originele film uit 1976 en in 2001 in de film Pearl Harbor die geregisseerd is door Michael Bay. Michael Bay koos er helaas voor om zijn film te vullen met zijn eigen fictieve versie en een driehoeksverhouding. Ondanks dat hij deze film zo met een fictief en langdradig verhaal vulde, wist hij er wel geloofwaardige en vermakelijke actie scenes met explosies in te stoppen. Roland Emmerich probeert dit ook met deze film te doen alleen zonder het succes dat Michael Bay had. In Midway proberen beide marine vloten elkaar steeds met verrassingsaanvallen tot zinken te brengen. Het probleem is dat je als kijker juist de scenes krijgt te zien waarin beide marine vloten hun verrassingsaanvallen plannen en dit zo alleen een verrassing blijft voor de filmpersonages. Dit maakt de film voor de kijkers een soort voorspelbaar zeeslag spel en dan vooral voor kijkers die bekend zijn met de geschiedenis van deze strijd. Na de zoveelste planning en aanval scene voelt de film ook wat herhaaldelijk aan wat de film alleen maar meer voorspelbaarder en zo ook wat langdradiger maken.

Michael Bay wist zijn film te vullen met overdreven, maar wel geloofwaardige explosies waar hij bekend mee is. Roland Emmerich wist in zijn oudere films zoals Independence Day de explosies in de film wat geloofwaardiger naar voren te brengen dan hij tegenwoordig in zijn films doet. Hij kiest er nu voor om dit op een meer technische manier in zijn films te plaatsen met CGI en een green screen.

De cast bestaat uit een groep bekende acteurs zoals Patrick Wilson, Luke Evans, Mandy Moore en Woody Harrelson. Het probleem is alleen dat de meeste van hun personages niet echt zijn uitgewerkt, waardoor je ze gedurende film moeilijk kunt blijven volgen waar wie nou precies is en waar hij mee bezig is. De meeste personages blijf je alleen herkennen aan het gezicht van de acteur die het personage speelt.

Ik geef de film als cijfer een:    

The Kill Team

The Kill Team is een oorlogsdrama geregisseerd, geschreven en deels geproduceerd door Dan Krauss, die verder meer korte films heeft geregisseerd.

In de film maakt jonge soldaat Andrew Briggman (Nat Wolff) zijn intrede in een peloton in Afghanistan. Dit peloton wordt, geleidt door sergeant Deeks (Alexander Skarsgård), die wat te bruut bezig kan gaan als leider van het peloton. Zo beïnvloed hij de rest om ook wat bruter te werk te gaan tijdens hun missie in Afghanistan. Andrew blijft zo als enige goedaardige soldaat over in het peloton.

Andrew en Deeks

 Als Andrew zo de duistere acties van het peloton meemaakt van hoe ze onschuldige mensen doden, komt hij voor de keuze te staan om de acties van het gehele peloton te melden of dit verborgen te houden. Als hij de acties van het peloton meldt, loopt hij wel het risico dat iemand van het peloton wraak wil nemen op hem.



Voor een eerste bioscoopfilm die Dan Krauss regisseert, heeft hij het wel veilig gespeeld. In 2013 heeft hij namelijk ook een documentaire geregisseerd over hetzelfde onderwerp als in deze film naar voren komt. Voor mensen die bekend zijn met deze documentaire kan deze film dan als wat bekend en voorspelbaar overkomen. Je kunt ook wel terugzien dat dit de eerste film is die Dan Krauss heeft geregisseerd, want als film komt deze versie soms nog wel wat over als een documentaire. Zo komt het ook niet echt over als een oorlogsfilm. De film komt zo helaas toch wat over als een kopie van de documentaire.

Het positieve van de film is wel het acteerwerk, want ondanks dat in de documentaire de personages zichzelf gewoon speelde, weet de cast van deze film hun rollen op een goede manier neer te zetten. Nat Wolff kot goed over als een goedhartige soldaat, die zijn werk netjes volgens het boekje probeert te doen. Verder heeft hij ook meer in tiener films en komedies gespeeld, maar met deze film komt hij ook goed naar voren in een oorlogsdrama. Alexander Skarsgård weet ook weer goed naar voren te komen als een brute sergeant, die op een hardhandige corrupte manier zijn peloton leidt.

Ik geef de film als cijfer een:  

Terminator: Dark Fate

Terminator: Dark Fate is de zesde film uit de Terminator filmserie. Deze film is geregisseerd door Tim Miller, de regisseur van Deadpool.

Grace en Sarah.

In de film wordt Grace (Mackenzie Davis) een hybride menselijke cyborg vanuit de toekomst terug gestuurd naar het verleden om Dani Ramos (Natalia Reyes) te beschermen tegen een Rev-9 Terminator (Gabriel Luna), die haar probeert te doden, zodat ze het menselijke verzet in de toekomst niet kan beginnen.
Tijdens haar reddingsmissie komt Grace de Terminatorjager Sarah Connor (Linda Hamilton) tegen, die de wereld ook probeert te beschermen tegen de Terminators die uit de toekomst terug zijn gekomen naar het verleden voor verschillende duistere acties. Ondanks dat Grace en Sarah met elkaar botsen over hoe ze Dani het beste kunnen beschermen, moeten ze toch zien samen te werken om de Rev-9 Terminator te stoppen om de toekomst te beschermen tegen de komende robopocalypse.  

Deze nieuwe film speelt zich af in een nieuwe tijdlijn en negeert zo alle films die na de tweede Terminator film Judgment Day uit zijn gekomen. Helaas hebben ze er ook voor gekozen om aanpassing te maken, die de verhaallijnen van de eerste twee films ook wat wijzigen. Deze wijzingen laten de eerste twee films wel als wat minder of overbodig lijken. Fans van de eerste twee delen kunnen zo beter proberen deze nieuwe film te mijden of anders niet te serieus te nemen. Door de wijzigingen komt deze nieuwe film ook wat over als een reboot van de originele Terminator films en dan helemaal van het tweede deel.
Het is wel bijzonder dat James Cameron de regisseur en schrijver van de eerste twee films terug is gekomen voor deze nieuwe film als medeschrijver en producer, terwijl hij zo eigenlijk tegen zijn eigen verhalen van de eerste twee films ingaat.

De effecten zien er verder nog wel goed uit, maar zijn niet beter dan de effecten die ze in 1984 en 1991 hebben gebruikt. CGI werd vroeger niet zoveel gebruikt als het tegenwoordig in films gebruikt wordt. Zo zagen deze effecten er vroeger nog bijzonder uit, terwijl deze effecten tegenwoordig te veel gebruikt worden en deze zo als wat standaard of cliché kunnen overkomen. Bij veel explosies in deze film valt ook terug te zien dat ze met een green screen in de film zijn geplaatst.

Het beste in deze film is het acteerwerk, maar de cast moet wel met een bekend script zien te werken. Zo weet niemand hun acteerwerk echt bijzonder naar voren te brengen in deze film. Het is wel leuk om Linda Hamilton weer terug te zien in de rol van een oudere en chagrijnigere Sarah Connor. Arnold Schwarzenegger heeft meer een cameo in deze nieuwe film, maar hij weet nog wel voor een paar komische momenten te zorgen.

Ik geef de film als cijfer een: